اثر نسبت‌های روی و مس در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی

این آزمایش جهت بررسی اثر نسبت‌های مختلف مس و روی در جیره بر عملکرد بلدرچین تحت تنش گرمایی انجام گرفت. بدین منظور تعداد 144 قطعه جوجه 10 روزه از نژاد ژاپنی به­ مدت 47 روز پرورش داده شدند. این آزمایش به­ صورت طرح کاملاً تصادفی و شامل 6 تیمار و 4 تکرار که هر کدام 6 جوجه را شامل می‌شد.تیمارهای این تحقیق شامل گروه‌های شاهد نرمال وتحت تنش (مس1/5 به 88روی)، مس کم ­تر از شاهد (0/75 و 88)، مس بیش ­تر از شاهد (3 و 88)، روی کم ­تر از شاهد (1/5 و 44)، روی بیش ­تر از شاهد (1/5 و 176) بودند. نتایج نشان داده که گروه‌های شاهد تحت تنش و روی کم­ تر از شاهد دارای بیش ­ترین افزایش وزن نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است و البته از میان این دو گروه، شاهد تحت تنش دارای اثر بهتر یا همان افزایش وزن بالاتر بوده است (0/01>p). کم­ ترین مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش ­تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال بوده است (0/05>p). بهترین راندمان مصرف خوراک مربوط به گروه مس بیش ­تر از شاهد نسبت به گروه شاهد نرمال می‌باشد (0/01>p). از میان صفات بازده لاشه تنها صفت قلب دارای اختلاف معنی ­دار (0/05>p) بوده است وگروه روی بیش ­تر از شاهد دارای کم ­ترین وزن قلب نسبت به گروه شاهد نرمال می ­باشد. در کل نتیجه می ­توان نتیجه گرفت که گروه مس بیش ­تر از شاهد دارای اثرات بهتر بوده و به ­عنوان بهترین تیمار شناخته شد.